تنها

شاید دردناک باشه

اما دقیق که نگاه کنی

بدون خرافات

میبینی تنهای تنهایی , فقط خودتی با چیزایی که مالکشونی . تمام

ریموو

چهار پنج سال سابقه ی وبلاگ

پــــــــــــــــــــــــر

خونه تکونی

تغییر کردیم

اما نه به اون سمت که فکر میکردیم . چیزی که هستمو اعتقادی که دارم دقیقا چیزیه که قبول دارم  و پتانسیلشو داشتم از قبل

چن سالی تلاشمو کردم تحقیقاتمم انجام دادم اما نشد . ترجیح دادم بذارمش کنار بچسبم به مسائل موثرتر روی زندگیم و آیندم

و بدونه پشیمونی از گذشته

این شد تقریبا آخر اون Loading قدیم . البته هنوز مقداری مونده . معلوم نیست تهش کجاس

 

آرامش

چند وقتیه  بهترم
آرامش نسبی بدست اوردم و امیدوارم نصیب همتون شه
اینجام شده بود کلبه ی عزا و دعوا گفتم تغییری باشه و ثبت شه واسه بعد ها که یادآوری شه برام
به امید آینده ای روشن

کفری

یه نقطه ای هست که زانو نزدن تو اون نقطه آدم چقر و پوس کلفتی میخواد
جایی که درک کنی اهمیت بدی ,, درک نشی و بی اهمیت از کنارت بگذرن

ارزش

هممون میدونیم دیگه که تا یچیزی همیشه مهیاس و تو دسترس قدرشو نمیدونیم
این درباره خود آدمام هس
یوقتایی باس دسترسی بقیه به خودتو مشکل کنی تا یه سری عددا دستت بیاد

سایلنت

حرفاتو قورت میدی تا شنونده شی
پر حرفی ولی خب میگی بزنم که چــــــــــــی

کینه

وقتى مشکل پیدا کنم با کسى دیگه برگشت و اینجور حرفا در کار نی
خوشبختانه تو فراموش کردن استادم. چند موردم پیش اومده که حذف کامل شدن
امیدوارم همینطور بی نیاز از بقیه برم جلو

غرور

همیشه ترسم از غرور بود
از یکی دو سال پیش
میترسیدم یروز دچارش شم . خودمو بالا ببینم

اما ...

خ

یک امتحان تا پایان کارشناسی
امروز مسئولمونو دیدم و گفت آماده باش همین روزا برگردی سر کار
پارسال بخاطر درس مجبور شدم تمدید نکنم قراردادمو
niknam