من

خردادماه دو سال پیش بود که دوستم تنها شده بود و یکماهی میشد پیشش بودم.

توی اون ماه به فاصله ی یک هفته هر دو پدر بزرگم فوت شدن هر روز میرفتم شهرستان و میومدم. توی گرمای وحشتناک جنوب میرفتم کارگاه و بعد از ظهرش به سمت شهرستان و شب هم برگشت. فقط میرسیدم بخوابم.

توی یکی از همین شبا تقریبا 4 صبح بود که صدای در حیاط اومد و دوستم چون میترسید بیدارم کرد که برم ببینم کیه.

پرسیدم کیه و صداش آشنا بود و در رو که باز کردم دیدم دو نفر هل دادن اومدن تو حیاطو چاقو گذاشتن زیر گردنم و داد میزنن که چی میخواستی از جون اون دختره که افتادی دنبالش.

من صدای آشنا شنیده بودم و هنوز وضعیت رو جدی نگرفته بودم اما چاقو زیر گردنم بود.

دوستمم دم در هال که مرده بود از ترس و کشوندن وسط حیاط و همون حرفای مفت رو ادامه میدادن.

بعد چند ثانیه دیدم صدای خنده از توی کوچه میاد و یکی از آشناهای دوستم که صداشو شنیده بودم داره اون بیرون میخنده. کلا جهت تفریح این کارو کردن.

هیچوقت خشم اون شبو فراموش نمیکنم. هر اتفاقی میتونست بیفته هر کاری ممکن بود ازم سر بزنه و هر احتمالی وجود داشت. فقط واسه اینکه دوتا بچه ی هفتاد شیش هفتادو هفتی چند ثانیه بخندن.

علاوه بر خطراتی که وجود داشت ممکن بود خانواده دوستم برگشته باشن و بجای من پدر دوستم در رو باز میکرد یا هرکس دیگه ای.

ممکن بود از خودم دفاع کنم و چاقو هرجاییمو ببره.

هر احتمالی بود.

بعد از اینکه پست قبلی رو گذاشتم یکی از آشناها جوری که انگار به موفقیتی دست پیدا کرده باشه دوون دوون خودشو رسوند و بهم گفت که کلیپ پخش شده که گذاشتی ساختگیه و تحت تاثیر جو قرار گرفتی.

خواستم بگم که مهم نیست این کلیپ ساختگی باشه یا نه. از این اتفاقا همه جا برای چند ثانیه خنده میفته متاسفانه آدم بی همه چیز احمق تا دلمون بخواد دورمون هست.

شما هم قهرمانیتو جشن بگیر واسه اعلام اشتباه من.

Red band - nothing and everything